“Anadolu halkının özelliklerinden, başarılarından biri de bilmece konusunda görülür. Bilmeceler halktaki anlayış yetisinin yaşamsal ışımalarıdır. Onları kimin türettiği, kimin, ne zaman söylediği bilinmez. Toplum düşüncesinin böylesine ortak bir ürünüdür.
Anadolu’da aşağı yukarı bütün doğa varlıklarıyla, insan davranışlarıyla, araçlarla ilgili bilmeceler vardır. Bilmecelerde genellikle iki özellik göze çarpar. Biri, bilmecenin, bir şiir niteliği taşıması, şiiri kuran özlerin, onda yer tutmasıdır. Bilmecenin dokusunu ören şiir iplikleri ona ayrı bir tat, ayrı bir sevimlilik, bir yumuşaklık kazandırır. Böylece bir sanat yaratması olup çıkar bilmece. Öteki, bilmecenin bir tekerleme niteliğinde oluşudur. Tekerleme niteliği taşıyan bilmecelerde sözlerin belli bir anlamı yoktur.
Bilmeceler yapı bakımından ikiye ayrılır. İlkin birbirine benzeyen, aralarında ses uyumu bulunan sözlerin (bunlar uydurma da olur) sıralanışı. Bu durumda bilmece bir müzik uyumu taşır. Sözler arasında, uyumun sağladığı anlamsız bir bir bağlantı vardır. Daha doğrusu bilmecenin anlamı ikinci bölüme sığdırılır. Birinci bölüm çoklukla bir giriş niteliğindedir. İlk bölümde ses uyumuna,kolay söyleyişe, ikinci bölümde anlama önem verilir."
Adam saçını ıslatmadan şampuanlamış, neden?
Tavuklar en çok hangi ülkeyi sever?
Tanrı ikinci zenciyi yarattıktan sonra ne demiş?
Bir elmayı yerken kurt bulmaktan daha kötü olan nedir?
Mantarlar niçin şemsiye şeklindedir?
En temiz böcek hangisidir?
Termometrenin düşmesi neyi gösterir?
Bize ait olduğu halde başkalarının kullandığı şey nedir?
Yuvarlağız, altındanız, Bir kolda toplanırız
Küçük kare kutu,İçi insan dolu.
Kolu var, bacağı yok, Dikdörtgeni var, karesi yok.
Adem peygamberin sahip olmadığı, Ama çocukların sahip olduğu şey nedir?
Babam kandil, dedem çıra İşin yoksa beni ara.
Özü tatlı, Sözü tatlı, Candan daha kıymetli.
Metel metel mert atar, Dil atar damak tutar.
Bir sihirli fenerim, Kibritsizde yanarım.
Taştandır demirdendir, Yediği hamurdandır, Bütün dünyayı doyurur, Kendi doymaz nedendir?
İncecik beli, Elimin eli.
Mavi atlas, Makas kesmez.
Sarı tavuk dalda yatar, Dal kırılır yerde yatar.
Tarlada biter, Makine büker, Sabah akşam Elimizi yüzümüzü öper.